Japan introduceerde de praktijk van shinrin-yoku, of "bosbaden" in de wereld. Volgens een studie uit 2010, gepubliceerd in Environmental Health and Preventive Medicine, geeft tijd doorbrengen in een bos mensen een gevoel van rust en ontspanning, en stimuleert het ook de activiteit van het immuunsysteem[3].

Bomen en planten bevatten ook essentiële oliën die hen beschermen tegen bacteriën en insectenroofdieren. Het inademen van deze oliën verhoogt de productie van beschermende cellen bij de mens, die virussen en andere ziekten aanpakken.

Naarmate de bossen krimpen, lopen steeds meer soorten gevaar uit te sterven. Volgens de IUCN leven ongeveer 15.000 kwetsbare en bedreigde soorten in tropische regenwouden en subtropische bosgebieden. En het is niet alleen de ontbossing die hen in gevaar brengt: veel gebieden lijden onder de voortdurende aantasting van de bossen. Na verloop van tijd leidt dat tot een ernstig beschadigd ecosysteem en creëert het meer mogelijkheden voor ontbossing.

Bosgorilla's, chimpansees, gibbons, jaguars, harpijaren en toekans zijn slechts enkele voorbeelden van soorten die voor hun voortbestaan afhankelijk zijn van gezonde bosecosystemen.

Bossen zijn niet alleen een thuis voor wilde dieren. Ze bieden ook onderdak en duurzame middelen van bestaan voor lokale gemeenschappen over de hele wereld. Inheemse volkeren zoals de Miskito en Mayangna leven al duizenden jaren in de bossen van Midden-Amerika. En miljoenen mensen leven naast bossen en zijn ervan afhankelijk voor hun inkomen of natuurlijke hulpbronnen, zoals fruit, hout, koffiebonen of boomsap.

Dat is ook de reden waarom bossen zo belangrijk zijn voor het bereiken van de Duurzame Ontwikkelingsdoelen.

Alle planten nemen koolstofdioxide op en geven zuurstof af aan de lucht tijdens de fotosynthese. Levende bossen absorberen en slaan een enorme hoeveelheid koolstof op en gebruiken het als voedingsstof. Volgens een in Science gepubliceerde studie houden tropische bossen meer koolstof vast dan de mensheid de afgelopen 30 jaar heeft uitgestoten door het verbranden van kolen, olie en aardgas[5]!

Wanneer bomen worden gekapt, komt al hun opgeslagen koolstof weer in de atmosfeer terecht, waardoor de klimaatverandering verergert. Daarom hebben de Verenigde Naties het REDD+ model gecreëerd dat wij gebruiken. REDD staat voor Reducing Emissions from Deforestation and Degradation en geeft een financiële waarde aan koolstofvastlegging. Daardoor kunnen we de economische drijfveren van ontbossing, die leiden tot bosverlies, veranderen.

Bossen spelen een belangrijke rol bij het besparen van water. Als de regen in een bos valt, zorgt het bladerdak ervoor dat het water niet meteen verdampt. Het dichte wortelstelsel zorgt er ook voor dat het water in de bodem dringt. Daar kan het naar het grondwater sijpelen, in plaats van meteen in een beek te stromen. Dat verhoogt natuurlijk het risico op overstromingen. Maar tot overmaat van ramp gaat het water onmiddellijk verloren in de rivier (en uiteindelijk in de oceaan). Aan de andere kant zorgt het aanvullen van grondwater voor een betrouwbare watervoorziening voor mensen en dieren die in de buurt van het bos leven.

De diepe en complexe wortelsystemen van een natuurlijk bos spelen een sleutelrol in de watercyclus. Maar dat is niet alles: ze beschermen de bodem ook tegen erosie. Zonder bosplanten en stabiliserende wortels kan de bovengrond worden weggeblazen door de wind of weggespoeld door regenwater. Bodemerosie is gevaarlijk omdat het waterwegen vult met grond. Dit is niet alleen schadelijk voor ecosystemen van rivieren, maar het kan ook het risico op overstromingen vergroten en landbouwgrond ruïneren.